Masaż szyjki macicy: skuteczna, ale bolesna metoda wywoływania porodu *Subscribe here: https://goo.gl/TBKXcA Oto kilka objawów, których nie wolno ignorować: Krwawienie między miesiączkami – to najczęstszy i najbardziej charakterystyczny objaw raka szyjki macicy. Krwawienie może pojawić się między miesiączkami, ale także po stosunku. Intensywniejsze miesiączki przed menopauzą oraz krwawienie po menopauzie również mogą być związane Symptom ten jest z reguły związany ze skurczami przygotowującymi narządy rodne do porodu. Takie bóle szyjki macicy w ciąży są odczuwane szczególnie około 37. tygodnia. Jest to rezultat rozciągania oraz obkurczania narządów. Dodatkowo nasilony ból może być spowodowany napieraniem główki dziecka na szyjkę macicy. Ziewała nawet 100 razy dziennie. To wcale nie było wyczerpanie po covid. Okiem eksperta Rehabilitacja po udarze mózgu. Zasady, ćwiczenia, opieka specjalistów. Objawy nadżerki szyjki macicy to głównie plamienia, na przykład po stosunku i krwawienie, także u kobiet w ciąży. Na zewnątrz i wewnątrz macicy mogą rozwinąć się mięśniaki uszypułowane. Są one połączone z trzonem macicy za pomocą pasma tkanki łącznej, tzw. szypuły (wygląda to jak balonik na sznurku). Mięśniaki macicy: objawy. Objawy mięśniaków macicy zależą m.in. od ich umiejscowienia oraz wielkości. Elektrokoagulacja i elektrokonizacja. Są to metody elektrochirurgicznego usuwania nadżerek szyjki macicy w których za pomocą prądu o niskim natężeniu „wypala się” zmiany miejscowe (elektrokoagulacja) lub rozległe (elektrokonizacja), gdzie zachodzi potrzeba pobrania większej ilości tkanek do badania histopatologicznego. Objawy raka szyjki macicy. Podobnie jak w przypadku innych nowotworów, nasilenie wystąpienia objawów zależy od tego, jak bardzo zaawansowany jest rak szyjki macicy. Objawy wczesne raka szyjki macicy nie są zazwyczaj odczuwalne dla kobiet. Należą do nich zmiany które mogą być zdiagnozowane głównie przez wykonanie badania Choroby szyjki macicy: wypadanie, polipy, zginanie. Jak wygląda wypadnięcie szyjki macicy jest najłatwiejsze do ustalenia. Nie wymaga specjalnej wiedzy medycznej. Najmniejszy stopień wypadania szyjki macicy (pierwszy i drugi stopień) charakteryzuje się z reguły rozwarciem szpary genitalnej. Ponadto pominięto przednią i tylną ścianę Rak szyjki macicy jest jednym z najczęściej występujących nowotworów u kobiet. Według portalu rządowego Gov.pl w Polsce rocznie wykrytych zostaje około trzech tysięcy przypadków o wysokim stopniu zaawansowania. Połowa z nich jest nieoperacyjna. Nowotwór miejscowo zaawansowany, bez przerzutów może zostać poddany leczeniu za Wystąpienie nagłego krwawienia podczas menopauzy, przedłużająca się bezpłodność, może wskazywać na rozwój polipów w macicy. Pierwsze objawy, które, choć pośrednio, ale mogą wskazywać na rozwój polipów, to nieregularne miesiączki, którym towarzyszy krwawienie. Występuje wzrost tkanki, stopniowe otwieranie się macicy. KPhv. Rak szyjki macicy jest w skali świata czwartym pod względem częstości występowania nowotworem u kobiet. Rocznie zapada na niego około 570 tysięcy kobiet, z których około 60% umiera. Wczesny rak zazwyczaj nie daje żadnych objawów, dlatego tak bardzo ważne jest regularne, co najmniej co 3 lata, wykonywanie badania cytologicznego. Szczepienie przeciwko HPV zmniejsza ryzyko infekcji wirusem o ponad 75%. Co to jest rak szyjki macicy? Rak szyjki macicy to częsty nowotwór złośliwy narządu rodnego kobiety, rozwijający się w szyjce macicy. Macica zbudowana jest z mięśniówki gładkiej i składa się z trzonu, który znajduje się wewnątrz miednicy kobiety i jest miejscem rozwoju ciąży, oraz szyjki macicy, która częściowo znajduje się w pochwie. Rola szyjki macicy polega głównie na utrzymaniu wewnątrz macicy rozwijającej się ciąży poprzez ścisłe zamknięcie kanału szyjki. W trakcie porodu kanał szyjki ulega otwarciu i znacznemu rozszerzeniu. Poza okresem ciąży wąski kanał szyjki stanowi drogę dla plemników, zabezpiecza przed infekcjami, pomaga usunąć krew menstruacyjną, a skurcze szyjki odgrywają rolę w odczuwaniu przez kobietę orgazmu. Najczęstszym miejscem rozwoju nowotworu jest tzw. strefa przejściowa/graniczna. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że znajduje się na niej miejsce zmiany między dwoma typami nabłonków: gruczołowym – wyścielającym jamę macicy i kanał szyjki, oraz płaskim – pokrywającym część pochwową szyjki i pochwę. Z części pochwowej można wyszczególnić jeszcze tzw. tarczę. Położenie wyżej wspomnianej strefy jest zmienne i zależy od wieku i stężenia hormonów w organizmie. U młodych dziewczynek i po menopauzie położona jest wewnętrznie w kanale szyjki. W czasie aktywności hormonalnej znajduje się na tarczy części pochwowej szyjki, w okolicy jej ujścia zewnętrznego. Tarcza może być pokryta nabłonkiem gruczołowym – mówi się wtedy o tzw. ektopii (potocznie nazywanej: nadżerką, ubytkiem nabłonka, erytroplakią). Należy zaznaczyć, że jest to proces fizjologiczny i nie wymaga leczenia, a określenie nadżerka jest niepoprawne i nie należy go stosować. U młodych kobiet w obrębie ektopii znajduje się strefa przejściowa, w której będą lokalizować się zmiany potencjalnie nowotworowe. Częstotliwość występowania raka szyjki macicy Rak szyjki macicy jest w skali świata czwartym pod względem częstości występowania nowotworem u kobiet. Rocznie zapada na niego około 570 tysięcy kobiet, z których około 60% umiera. Szczyt zachorowań przypada na 50.–60. rok życia. W Polsce rak szyjki macicy jest obecnie 7. (dane z 2018 r.) pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym kobiet (po raku piersi, płuc, jelita grubego, trzonu macicy, jajnika i tarczycy). W raportach pochodzących również z 2018 r. prognozowano, że w 2020 r. zapadnie na niego około 2270 kobiet. Mimo zmniejszającej się stopniowo zachorowalności, zgony i późne rozpoznania nowotworu stanowią duży problem. W 2018 r. z jego powodu zmarło ok. 1600 kobiet, co stawia Polskę w ogonie krajów rozwiniętych, jeśli chodzi o wyleczalność tej choroby. W krajach europejskich dzięki upowszechnianiu wiedzy na temat szczepień ochronnych, badań przesiewowych i stosowaniu barierowych zabezpieczeń antykoncepcyjnych (np. męskich prezerwatyw) śmiertelność spadła nawet o 70%. Przyczyny i czynniki ryzyka raka szyjki macicy Główną przyczyną odpowiadającą za raka szyjki macicy jest wirus brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV), który tworzy środowisko sprzyjające transformacji zdrowych komórek w kierunku nowotworowych. Zakażenie nim jest bezobjawowe. Szczególnie groźne są podtypy – 16 i 18. Drugim równie niebezpiecznym czynnikiem jest palenie tytoniu (zwiększa ryzyko 2-krotnie). Dodatkowo wymienia się niektóre infekcje narządu rodnego (chlamydioza, rzeżączka, wirus opryszczki, wirus cytomegalii), liczne ciąże i porody (więcej niż 5), dietę ubogą w witaminę C i wieloletnie stosowanie środków antykoncepcyjnych. Tak zwanymi pośrednimi czynnikami ryzyka są: wczesne rozpoczęcie życia seksualnego, duża liczba partnerów seksualnych, partnerzy; współżyjący z wieloma osobami, sami zakażeni HPV, stwierdzona wcześniej nieprawidłowość w badaniu cytologicznym. Warto wspomnieć, że HPV można się zarazić nie tylko poprzez seks waginalny, lecz również oralny i analny. Dodatkowo sam kontakt „skóra do skóry” narządów płciowych może być wystarczający do przeniesienia wirusa. Wykazano również, że jest on obecny na akcesoriach erotycznych. Nie stwierdza się rodzinnej predyspozycji do występowania raka szyjki macicy. Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) a rak szyjki macicy Obecnie uważa się, że najważniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju raka szyjki macicy jest zakażenie HPV komórek nabłonka szyjki macicy. Znacznie rzadziej wirus zagnieżdża się w nabłonku pochwy lub warg sromowych, prowadząc do chorób tych okolic. W przeważającej większości przypadków organizm kobiety sam usuwa wirusa, jednak w pewnym odsetku przypadków dochodzi do zakażenia przetrwałego. Oznacza to, że wirus zajmuje na trwałe komórki nabłonka szyjki macicy, co może doprowadzić do ich zmian – tzw. dysplazji, prowadzących do zaburzeń i funkcji i rozwoju, a niekiedy do zezłośliwienia i rozwoju raka. Infekcji HPV nie można wyleczyć, podobnie jak nie ma lekarstwa na wirusa grypy. Należy obserwować pacjentkę i w przypadku zakażenia przewlekłego zintensyfikować kontrole, a w przypadku rozwoju dysplazji zastosować odpowiednie leczenie. Wynika z tego, że styl życia ma ogromny wpływ na ryzyko rozwoju raka szyjki macicy. Odpowiednia jego modyfikacja w połączeniu z regularnymi badaniami cytologicznymi, ginekologicznymi i szczepienie ochronne minimalizuje to ryzyko. Rak szyjki macicy — objawy Wczesny rak zazwyczaj nie daje żadnych objawów, dlatego tak bardzo ważne jest regularne, co najmniej co 3 lata, wykonywanie badania cytologicznego. W Polsce jest ono dostępne bezpłatnie dla KAŻDEJ ubezpieczonej kobiety w wieku 25–59 lat. Badanie polega na zebraniu specjalną drobną szczoteczką powierzchownych komórek z okolicy ujścia zewnętrznego i kanału szyjki macicy. Jest bezbolesne, bezpiecznie, niekłopotliwe i krótkie. Powinno zawsze być połączone z badaniem ginekologicznym. Po badaniu kobieta dowiaduje się, w której grupie ryzyka jest i jak często należy je powtarzać (np. osoby przyjmujące leki immunosupresyjne lub zakażone HIV – co 1 rok). Powyższe postępowanie, powinno być praktykowane przez każdą kobietę, pozwala rozpoznać nawet do 80% wczesnych postaci raka i zmian przedrakowych!!! Bardziej zaawansowane postacie dają objawy w postaci krwistych plamień, samoistnych lub występujących po stosunku, obfitych, często cuchnących upławów oraz uczucia bólu, który pojawia się dopiero w zaawansowanych postaciach choroby. Rak szyjki macicy może rosnąć w postaci guza i stopniowo wypełniać światło pochwy albo naciekać szyjkę macicy i rozrastać się w głąb tkanek miednicy. W najbardziej zaawansowanych postaciach nacieka pęcherz moczowy oraz odbytnicę i może dawać przerzuty do innych narządów lub odległych węzłów chłonnych. W wyniku tego może pojawić się obrzęk kończyn dolnych (często niesymetryczny), zatrzymanie moczu, częste infekcje układu moczowego oraz krwawienia z odbytu. Szczepienie – profilaktyka raka szyjki macicy Rak szyjki macicy jest jednym z tych nowotworów złośliwych, których można uniknąć, wykonując wyżej opisane okresowe badanie profilaktyczne – cytologię. Oprócz tego coraz szerzej (szczególnie gdy wyniki cytologii są niepewne) stosuje się badanie obecności w nabłonku szyjki DNA wirusa brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV). Badanie to można wykonać jednocześnie z cytologią, ponieważ metoda pobrania materiału jest identyczna. Jednym z największych osiągnięć ostatnich lat jest wprowadzenie szczepionki przeciwko HPV. Obecnie na rynku dostępne są tak samo skuteczne tzw. dwuwalentne (HPV 16,18), czterowalentne (HPV 6,11,16,18), a ostatnio nawet dziewięciowalentne warianty szczepionek. Zmniejszają one ryzyko infekcji wirusem o ponad 75%. Szczepionka jest bezpieczna i łatwo dostępna. Powinno się nią szczepić dziewczęta przed rozpoczęciem współżycia płciowego, najlepiej około 12. roku życia. Badaniem często rozstrzygającym wątpliwości wynikające z cytologii lub badań HPV jest kolposkopia szyjki macicy, czyli oglądanie jej przez specjalny mikroskop na fotelu ginekologicznym. Badanie pozwala lekarzowi zobaczyć zmiany na szyjce będące wynikiem infekcji HPV lub wczesne zmiany komórek szyjki, określane jako dysplazja szyjki macicy, i ewentualnie pobrać wycinki, które są niezbędne do rozpoznania raka (nie można rozpoznać raka na podstawie wyniku badania cytologicznego). Dysplazja szyjki macicy O wiele częściej niż raka na szyjce macicy znajduje się zmiany określane jako dysplazja małego, średniego lub dużego stopnia. To one stanowią większość nieprawidłowych wyników badań cytologicznych. Terminami tymi określa się zaburzenia rozwoju komórek nabłonka szyjki macicy mogące (w przypadku dysplazji małej, średniej i dużej) prowadzić do raka. Takie zmiany wymagają leczenia, które pozwoli uchronić kobietę przed rakiem szyjki macicy. Im mniejszy stopień dysplazji, tym większa szansa na cofnięcie się zmian. Analogicznie, im stopień jest wyższy, tym większa szansa transformacji w kierunku komórek nowotworowych. Rozpozanie i leczenie raka szyjki macicy W celu rozpoznania raka szyjki macicy pobiera się do badania wycinek z podejrzanej tkanki, który pozwala określić rodzaj nowotworu. Badanie wraz z pobraniem materiału przeprowadza się we wziernikach, przez pochwę i odbyt. W celu określenia stopnia zaawansowania choroby i wyboru odpowiedniego leczenia wykonuje się badania dodatkowe, takie jak: RTG klatki piersiowej oraz tomografię komputerową lub MRI jamy brzusznej i miednicy w celu wykluczenia przerzutów do innych narządów. Obowiązkowa jest również ocena sprawności ogólnej pacjentki i jej wola do zachowania płodności. Metoda leczenia zależy od stopnia zaawansowania nowotworu w chwili rozpoznania i decyzji związanej z posiadaniem potomstwa. Najlepsze wyniki uzyskuje się dzięki operacji. W bardzo wczesnych stopniach zaawansowania, zwłaszcza u młodych, chcących zachować płodność kobiet, wystarczy radykalne usunięcie samej szyjki macicy i węzłów chłonnych miednicy. Daje to połowie kobiet poddanych zabiegowi szanse na ciążę. Najczęstszym wyborem pozostaje jednak radykalne wycięcie całej macicy wraz z otaczającymi ją tkankami (tzw. przymacicza) i regionalnymi węzłami chłonnymi. Jeżeli zabieg przeprowadzany jest u młodej kobiety, istnieje możliwość przeniesienia jajników poza miednicę mniejszą, w celu uniknięcia uszkodzenia ich w wyniku uzupełniającej radioterapii. Operację przeprowadza się zazwyczaj przez otwarcie brzucha (laparotomię), choć możliwe jest również wykorzystanie drogi laparoskopowej, a nawet przezpochwowej. Radioterapia Radioterapię wykorzystuje się jako leczenie dodatkowe po zabiegu chirurgicznym, czyli leczenie uzupełniające. Po wycięciu guza napromienia się miednicę mniejszą, w której znajdowała się zajęta chorobą macica, w celu zniszczenia pojedynczych, niedostrzegalnych komórek raka. Składa się zwykle z dwóch etapów: napromieniania guza od zewnątrz – teleradioterapia. Oraz od wewnątrz, poprzez umieszczenie wewnątrz guza (w kanale szyjki macicy) pierwiastka promieniotwórczego (nie uszkadza to zdrowych tkanek wokół guza) – brachyterapia. Główne powikłania, które mogą wystąpić podczas leczenia to biegunki, zapalenie cewki moczowej i inne dolegliwości żołądkowo-jelitowe, które bardzo dobrze reagują na stosowane leczenie objawowe. Chemioterapia Chemioterapia – głównie pochodne platyny – jest istotna w leczeniu raka szyjki macicy. Stosuje się ją jako dodatek do radioterapii. Wzmaga ona działanie promieniowania jonizującego na guz i poprawia wyniki leczenia w porównaniu z samą radioterapią. Niestety w Polsce nadal zbyt wiele przypadków rozpoznaje się w zaawansowanych, nieoperacyjnych stadiach, dlatego najczęściej stosowaną metodą leczenia raka szyjki macicy jest radiochemioterapia. W bardzo zaawansowanym stadium choroby stosuje się paliatywną radiochemioterapię albo samo leczenie objawowe. Jakie są szanse na wyleczenie? U kobiet świadomych czynników ryzyka, poddających się regularnie badaniom profilaktycznym i szczepieniu przeciwko HPV dość rzadko dochodzi do rozwoju raka inwazyjnego – na ogół chorobę udaje się rozpoznać na etapie dysplazji lub stadium przedrakowym. Jeśli dochodzi do inwazji nowotworowej, chorobę często rozpoznaje się we wczesnym (1. stopniu) zaawansowania i daje to 55–95% szans na wyleczenie. Niezwykle ważne jest, by leczenie rozpoznanego raka szyjki macicy prowadzić w specjalistycznym ośrodku onkologicznym. Zwiększa to znacznie szanse chorych na wyleczenie, zwłaszcza dzięki ustaleniu właściwego rozpoznania i dostosowaniu do niego leczenia. Zmiany szyjki macicy i śluzu szyjkowego w cyklu miesiączkowym Poniższe zdjęcia szyjki macicy, są wynikiem realizacji naszego projektu „Tajemnica tajemnic”. Wielkie Podziękowania dla Uczestników projektu Celem projektu było stworzenie dobrej jakości zdjęć obrazujących zmiany w wyglądzie szyjki macicy zachodzące w czasie cyklu miesiączkowego. Zdjęcia przedstawiają krótki 24 dniowy cykl miesiączkowy. Pomimo krótkiego cyklu zmiany pomiędzy śluzem płodny, a niepłodnym wydostającym się z ujścia szyjki macicy, są dobrze widoczne. Po porodach okrągły otwór ujścia szyjki macicy ulega zmianie. Na poniższych zdjęciach ma kształt litery U. 1 dzieŃ cyklu Rozpoczyna się miesiączka, której celem jest złuszczenie starej błony śluzowej i przygotowanie macicy na przyjęcie zarodka 8 dzień cyklu 8 dzień cyklu – kończy się krwawienie – krew miesiączkowa miesza się z mętnym śluzem niepłodnym zamykającym wejście do szyjki macicy. Miesiączka nie zabezpiecza przed zajściem w ciążę. Jest to potencjalny okres płodny. 9 dzień cyklu Krwawienie ustało szyjka jest zablokowana kwaśnym śluzem uniemożliwiającym plemnikom dostanie się do dróg rodnych. Trwa faza niepłodności względnej długość tej fazy można obliczyć za pomocą reguły Doringa. 10 dzień cyklu Szyjka się otwiera. Zniknął już mętny, kwaśny śluz niepłodny, rozpoczyna się wydzielanie przezroczystego śluzu płodnego – zaczynają się dni płodne. 11 dzień cyklu 12 dzień cyklu 12 dzień cyklu – z szyjki wydzielają się duże ilości bardzo płodnego, przezroczystego śluzu. Ten typ śluzu umożliwia plemnikom przemieszczanie się przez szyjkę macicy. Śluz alkalizuje kwaśne środowisko pochwy. To dzień szczytu śluzu – prawdopodobnie dzień owulacji czyli optymalny moment na współżycie w celu zajścia w ciążę. 13 dzień cyklu 13 dzień cyklu – koniec wydzielania śluzu płodnego – pasma śluzu płodnego mieszają się ze śluzem niepłodnym, którego wydzielanie właśnie się rozpoczęło. – rozpoczynają się dni niepłodne. W tym cyklu śluz płodny był widoczny w ujściu szyjki macicy przez 4 dni. Czasem jednak śluz pojawia się tylko na kilka godzin, a jego ilość jest niewielka. Nie oznacza to jednak, że nie może w takiej sytuacji dojść do zapłodnienia. 14-23 DNI CYKLU Trwają dni niepłodne. Skuteczność metod NPR jest w tym momencie cyklu bardzo wysoka i dochodzi do co oznacza 1 ciążę na 300 lat stosowania metody. 1 dzień Nowego cyklu Rozpoczyna się kolejny cykl miesiączkowy. Rak szyjki macicy – smutne statystyki Rak szyjki macicy jest drugim na świecie co do częstości rakiem, który dotyka kobiety i zarazem drugą co do częstości przyczyną zgonów spowodowanych nowotworami wśród kobiet. Każdego roku ponad 500 tys. kobiet na świecie zapada na tę groźną chorobę. Około 300 tysięcy umiera. W Polsce co roku diagnozę „rak szyjki macicy” słyszy ponad 3300 kobiet, z których połowa później umiera. Rak szyjki macicy atakuje cicho i powoli. Średni czas rozwoju choroby wynosi od 5 do 10 lat. Przez wiele lat choroba rozwija się niemal bezobjawowo. Dlatego kobiety często zbyt późno zjawiają się u lekarza. Każdego roku blisko cztery tysiące Polek słyszy tę straszną diagnozę. Każdego roku blisko dwa tysiące Polek umiera. Każdego roku kilka tysięcy rodzin przeżywa dramat, którego można było uniknąć. Wystarczyłoby, aby kobiety regularnie chodziły do ginekologa i przechodziły badanie cytologiczne. Tymczasem bardzo wiele pacjentek z wykrytym rakiem szyjki macicy przyznaje, że ostatni raz były u ginekologa w okresie ciąży. Czasem kilka, czasem kilkanaście lat temu. Połowa chorych nigdy nie miała pobranego wymazu cytologicznego! Rak szyjki macicy – jak i gdzie i dlaczego powstaje guz? Rak szyjki macicy to nowotwór, który rozwija się w obrębie szyjki macicy, czyli części macicy w kształcie stożka, która łączy górną część macicy (trzon macicy) z pochwą. Nowotwór rozwija się, kiedy uszkodzone komórki nabłonka szyjki macicy zostaną zakażone onkogennym wirusem HPV i zaczynają się bardzo szybko dzielić. Komórki te mogą, gromadząc się w jednym miejscu, utworzyć guz, który może naciekać okoliczne tkanki, stając się realnym zagrożeniem dla życia. Rak szyjki macicy nie jest uwarunkowany genetycznie. Jego bezpośrednią przyczyną jest przetrwałe zakażenie onkogennymi odmianami wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV), które uszkadzają komórki nabłonka i są odpowiedzialne za ich niekontrolowany podział. Ponad 2/3 przypadków raka szyjki macicy spowodowane jest przez typy wirusa HPV 16 i 18. Na obniżenie odporności organizmu na czynniki rakotwórcze może w tym przypadku wpływać również palenie tytoniu. Zobacz też: Jak leczyć raka szyjki macicy? Jak się ustrzec przed rakiem szyjki macicy? Zakażenie wirusem HPV jest bardzo częste. Każda aktywna seksualnie kobieta przynajmniej raz w życiu ma z nim styczność. Większość zakażeń ustępuje samoistnie. Jednak przetrwałe zakażenia mogą przekształcić się w raka szyjki macicy. Proces ten trwa kilka, a często nawet kilkanaście lat, dlatego jest sporo czasu na reakcję. Ta świadomość nie może zwalniać jednak kobiet z regularnych badań cytologicznych, które pozwalają na wykrycie choroby we wczesnym i pełni uleczalnym stadium. Trzeba pamiętać, że wirus stanowi realne ryzyko dla zdrowia każdej kobiety, niezależnie od wieku, a im szybciej zostaną podjęte odpowiednie działania, w tym kroki w walce z rakiem, tym większe są szanse na wygraną. Wirus występuje na całym świecie, a ponad połowa ludzi ulega w swoim życiu choć raz zakażeniu HPV. Wirusa przenoszą mężczyźni, dlatego mówi się, że są „wektorami” zakażenia. Większa liczba partnerów seksualnych sprzyja zakażeniu, ale rak szyjki macicy to choroba, która może dotyczyć każdej współżyjącej kobiety. Zakazić się wirusem HPV można mając kontakt nawet z jednym mężczyzną, jeśli pechowo właśnie on będzie „nosicielem” zakażenia – a tego nie widać gołym okiem. Wirus może podstępnie rozwijać się przez wiele lat, nie dając żadnych niepokojących objawów. Nowotwór najczęściej dotyka kobiety pomiędzy 40. a 59. rokiem życia po wielu latach od zakażenia wirusem HPV. Rozwój choroby zwykle przypada w momencie, kiedy kobieta jest w szczycie swojej aktywności zarówno zawodowej, jak i rodzinnej. Zobacz też: Na czym polega rehabilitacja po operacjach narządów płciowych? Rak szyjki macicy – objawy Niestety zarówno zmiany przedrakowe, jak i rak we wczesnym stadium nie manifestują się w widoczny sposób. Wczesnym zmianom nowotworowym w raku szyjki macicy zazwyczaj nie towarzyszą żadne dolegliwości. Dlatego trzeba stale trzymać rękę na pulsie i nie zgłaszać się do lekarza dopiero, kiedy zaczyna nam coś dolegać. Wówczas rak bywa już tak zaawansowany, ze szanse na wyleczenie i życie są znacznie mniejsze. Jeśli doszło do przerzutów – wręcz minimalne. Wraz z rozwojem choroby kobiety zauważają zwykle jeden lub kilka z poniższych objawów: krwawienie pomiędzy regularnymi krwawieniami miesięcznymi, nietypowe krwawienie z pochwy, krwawienie po stosunku lub badaniu ginekologicznym, krwawienie po menopauzie, dłuższe i bardziej obfite niż zazwyczaj krwawienia miesięczne, obfite upławy, ból podczas stosunku, ból w podbrzuszu. Ponieważ RSM we wczesnym stadium nie powoduje zazwyczaj bólu ani innych objawów, szczególnie ważne jest regularne przeprowadzanie badań cytologicznych, aby wykryć zmiany przedrakowe lub nowotwór w takim stadium, które da szansę na wyleczenie. Czy rak to wyrok? Rak szyjki macicy nie musi być wyrokiem. Długi rozwój choroby daje dostatecznie dużo czasu, aby ją wykryć. Niestety, zaledwie co piąta Polka chodzi regularnie do ginekologa i wykonuje badania cytologiczne. W ubiegłym roku, mimo bardzo wielu apeli, nieznaczna grupa kobiet w wieku od 25 do 59 lat skorzystała z bezpłatnych badań cytologicznych w ramach Narodowego Programu Profilaktyki Raka Szyjki Macicy finansowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Kobiety często nie myślą o swoim zdrowiu, podporządkowując swoje życie rodzinie, dzieciom. Jeśli jednak nie będą myślały o sobie, ucierpieć mogą nie tylko one same, ale także ich rodzina. Najczęściej rak szyjki macicy rozwija się u kobiet pomiędzy 35. a 59. rokiem życia, to jest w momencie, kiedy wiele z nich wychowuje dzieci i jest aktywnych zawodowo. Dlatego warto zapytać żonę, mamę, siostrę: "czy znalazłaś ostatnio czas, aby zadbać o swoje zdrowie?". Od 2006 roku kobiety mają też jeszcze jeden oręż w walce z rakiem szyjki macicy. Mogą zaszczepić się przeciwko wirusowi HPV, odpowiedzialnemu za rozwój tej choroby. Zobacz też: Jak zmniejszyć liczbę zachorowań na raka szyjki macicy? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!